Leesverslag klas 4 - I

Après-Ski

Suzanne vermeer

Verschijningsdatum 1e druk: januari 2009
Verteltijd: 263 bladzijden

Voor mijn leesverslag heb ik het boek 'Après-ski' gelezen van Suzanne Vermeer. Het verhaal gaat over Manon, die na veel kort durende baantjes en opleidingen op wintersport na een heldendaad een baan als skilerares aangeboden krijgt bij SFun in Zell am See. Er gebeuren vreemde accidenten op de piste, maar niemand van het ski team in Zell am See geloofd Manon, die zeker weet dat de Tsjechen uit Kaprun er achter zitten. Alleen haar vriend Dirck geloofd haar, maar ze zijn te laat met het tegengaan van de pesterijen die uiteindelijk uitliepen tot een ontvoeren van Manon en haar baas Rutger. Bijna werd deze ontvoering het einde voor Manon maar ze wist zichzelf en Rutger dankzij haar familie en vrienden van SFun, waaronder Dirck, te redden en op tijd de politie in te schakelen waardoor het plan van de Tsjechen niet slaagde. Ondanks het trauma dat Manon en haar familie hieraan over hielden besloot Manon na een tijdje haar baan bij SFun weer op te pakken, dit keer onder leiding van Dirck die de skischool van Rutger over heeft genomen.

Ik vond het boek heel interessant en spannend. Het begin was voor mij ook herkenbaar in mijn eigen belevingswereld; het begint met het dagelijks leven van de familie van Manon, die op wintersport gaan. Zelf gaan wij ook drie keer per jaar op wintersport, dus ik vond het erg leuk om hierover te lezen en het maakte het ook erg interessant om te ervaren hoe anderen zich gedragen en denken tijdens een wintersport. Echter heeft er bij ons zelf nooit een ontvoering plaats gevonden (gelukkig) maar dit maakte niet dat ik me niet kon verplaatsen in hoe Manon zich voelde. Het boek is niet vanuit het ik-perspectief geschreven maar je kunt wel meelezen in de gedachten van alle personen. Dit maakt het boek extra spannend omdat je van alle personages weet hoe en wat ze denken. Je weet als lezer meer dan de personages. Een goed voorbeeld hiervan is in hoofdstuk 44: de moeder van Manon belt haar dochter op het moment van de ontvoering in gang is; 'onbewust redde ze hiermee het leven van haar oudste dochter.' 

Het enige minpuntje voor mij is het feit dat het verhaal vrij langzaam op gang komt. Pas na twee derde van het boek begint het echt spannend de worden, door de ontvoering en de achtervolging van de Tsjechen achter Manon aan. Het begin leest dan wel weer lekker door; het leven van een normale familie die op wintersport gaan en waarvan een familielid besluit skilerares te worden. Dit lijkt mij zelf ook erg leuk en daardoor is dit tot nu toe het leukste boek dat ik gelezen heb.

De gebeurtenis in het boek dat centraal staat is dat de Tsjechen van de skischool in Kaprun de skischool van Rutger willen overnemen. Rutger gaat hier echter niet mee akkoord, waardoor de Tsjechen beginnen te dreigen. Het begint klein, met het omver skiën van leraren of het kapot maken van spullen. Later in het boek ontvoeren de Tsjechen Rutger en ook Manon die op dat moment bij hem was om te over handelen over de skischool en anders zouden er hele vervelende dingen met beide gebeuren. Manon weet echter te ontsnappen, de berg af te komen en de politie in te schakelen.

Het was een heel spannend verhaal doordat je wilde weten of Manon het wel of niet zou halen. De lezer weet waar op de berg Manon en de Tsjechen zijn, maar de personages weten dit niet van elkaar. Dat maakt het verhaal extra leuk; de lezer weet meer dan de personages.

Het verhaal liep zoals vele goed af, maar was niet te toevallig of voorspelbaar. Het was een verhaal wat je snel door wilde lezen, omdat je wilde weten wat er verder zou gebeuren. Zelf vond ik het ook wel fijn dat het verhaal voor Manon goed af liep en voor de Tsjechen niet; doordat je het meest in de gedachten van Manon leest krijg je begrip voor haar, en haat tegenover de Tsjechen.

Het meeste kijk je door de ogen van Manon. Manon gaat in het begin van het boek veel uit en drinkt veel; denkt niet aan haar opleiding en heeft maar kort baantjes die ze een beetje leuk vind. In dit gedeelte van Manon herken ik mezelf niet, maar ik kan me wel in haar inleven. Als ze met haar zus en ouders op wintersport gaat, krijgt ze na het redden van een kind op de piste een baan aangeboden als skilerares, die ze met beide handen aangrijpt. Wij gaan zelf ook vaak op wintersport, dus hierin herken ik mezelf wel in haar, maar verder ben ik eigenlijk vooral heel jaloers op Manon; ik zou ook heel graag snowboardlerares willen worden en ik vond Manon heel dapper in de hoofdstukken van de ontvoering. Door haar ben ik er meer in gaan geloven dat het echt kan; een baantje waarbij je de hele dag op de pistes bent en in een mooi chalet overnacht en een met een gezellige groep bent.

Er zitten verschillende motieven in het verhaal.

– familie; de ouders van Manon zijn niet zo blij met haar; ze komt laat thuis, doet niets aan school en heeft nog geen een keer een opleiding afgemaakt. Ze zijn blij (en ook wel een beetje bezorgd) als Manon in Oostenrijk eindelijk een baantje heeft en het gaat dan ook beter tussen de familieleden. De familie red Manon ook later in het boek van de Tsjechen

– liefde; Manon vind uiteindelijk haar grote liefde, Dirck, een ander lid van SFun.

- vriendschap; Manon krijgt er in Zell am See door de skischool veel nieuwe vrienden bij

– bedrog; Marek, een lid van SFun, heeft zijn leden van skischool maandenlang bedrogen. Hij was een spion voor de Tsjechen en zat in het plot van het ontvoeren va Rutger.

– ontvoering en achtervolging; Rutger wordt ontvoerd en omdat Manon bij hem was zij ook. Ze weet te ontsnappen maar wordt wel achtervolgd.

Het boek was vlot leesbaar en ik had het binnen vier dagen uit. De vertelsituatie was ook erg leuk; je wist als lezer meer dan de personages, dit maakte het boek extra spannend. Er kwamen geen flashbacks in het verhaal voor, slechts een paar terugwijzingen, maar die maakten het verhaal juist duidelijker in plaats van ingewikkelder. De woordkeuze en zinsopbouw vond ik erg fijn, niet te moeilijk en duidelijke zinnen. De dialogen waren op een natuurlijke wijze weergegeven en je kon je als lezer eigenlijk in alle personages goed verplaatsen. Ik vind Suzanne Vermeer een hele goede schrijfster en hoop nog meer boeken van haar te kunnen gaan lezen.