Leesverslag klas 4 - I

Après-Ski

Suzanne vermeer

Verschijningsdatum 1e druk: januari 2009
Verteltijd: 263 bladzijden

Voor mijn leesverslag heb ik het boek 'Après-ski' gelezen van Suzanne Vermeer. Het verhaal gaat over Manon, die na veel kort durende baantjes en opleidingen op wintersport na een heldendaad een baan als skilerares aangeboden krijgt bij SFun in Zell am See. Er gebeuren vreemde accidenten op de piste, maar niemand van het ski team in Zell am See geloofd Manon, die zeker weet dat de Tsjechen uit Kaprun er achter zitten. Alleen haar vriend Dirck geloofd haar, maar ze zijn te laat met het tegengaan van de pesterijen die uiteindelijk uitliepen tot een ontvoeren van Manon en haar baas Rutger. Bijna werd deze ontvoering het einde voor Manon maar ze wist zichzelf en Rutger dankzij haar familie en vrienden van SFun, waaronder Dirck, te redden en op tijd de politie in te schakelen waardoor het plan van de Tsjechen niet slaagde. Ondanks het trauma dat Manon en haar familie hieraan over hielden besloot Manon na een tijdje haar baan bij SFun weer op te pakken, dit keer onder leiding van Dirck die de skischool van Rutger over heeft genomen.

Ik vond het boek heel interessant en spannend. Het begin was voor mij ook herkenbaar in mijn eigen belevingswereld; het begint met het dagelijks leven van de familie van Manon, die op wintersport gaan. Zelf gaan wij ook drie keer per jaar op wintersport, dus ik vond het erg leuk om hierover te lezen en het maakte het ook erg interessant om te ervaren hoe anderen zich gedragen en denken tijdens een wintersport. Echter heeft er bij ons zelf nooit een ontvoering plaats gevonden (gelukkig) maar dit maakte niet dat ik me niet kon verplaatsen in hoe Manon zich voelde. Het boek is niet vanuit het ik-perspectief geschreven maar je kunt wel meelezen in de gedachten van alle personen. Dit maakt het boek extra spannend omdat je van alle personages weet hoe en wat ze denken. Je weet als lezer meer dan de personages. Een goed voorbeeld hiervan is in hoofdstuk 44: de moeder van Manon belt haar dochter op het moment van de ontvoering in gang is; 'onbewust redde ze hiermee het leven van haar oudste dochter.' 

Het enige minpuntje voor mij is het feit dat het verhaal vrij langzaam op gang komt. Pas na twee derde van het boek begint het echt spannend de worden, door de ontvoering en de achtervolging van de Tsjechen achter Manon aan. Het begin leest dan wel weer lekker door; het leven van een normale familie die op wintersport gaan en waarvan een familielid besluit skilerares te worden. Dit lijkt mij zelf ook erg leuk en daardoor is dit tot nu toe het leukste boek dat ik gelezen heb.

De gebeurtenis in het boek dat centraal staat is dat de Tsjechen van de skischool in Kaprun de skischool van Rutger willen overnemen. Rutger gaat hier echter niet mee akkoord, waardoor de Tsjechen beginnen te dreigen. Het begint klein, met het omver skiën van leraren of het kapot maken van spullen. Later in het boek ontvoeren de Tsjechen Rutger en ook Manon die op dat moment bij hem was om te over handelen over de skischool en anders zouden er hele vervelende dingen met beide gebeuren. Manon weet echter te ontsnappen, de berg af te komen en de politie in te schakelen.

Het was een heel spannend verhaal doordat je wilde weten of Manon het wel of niet zou halen. De lezer weet waar op de berg Manon en de Tsjechen zijn, maar de personages weten dit niet van elkaar. Dat maakt het verhaal extra leuk; de lezer weet meer dan de personages.

Het verhaal liep zoals vele goed af, maar was niet te toevallig of voorspelbaar. Het was een verhaal wat je snel door wilde lezen, omdat je wilde weten wat er verder zou gebeuren. Zelf vond ik het ook wel fijn dat het verhaal voor Manon goed af liep en voor de Tsjechen niet; doordat je het meest in de gedachten van Manon leest krijg je begrip voor haar, en haat tegenover de Tsjechen.

Het meeste kijk je door de ogen van Manon. Manon gaat in het begin van het boek veel uit en drinkt veel; denkt niet aan haar opleiding en heeft maar kort baantjes die ze een beetje leuk vind. In dit gedeelte van Manon herken ik mezelf niet, maar ik kan me wel in haar inleven. Als ze met haar zus en ouders op wintersport gaat, krijgt ze na het redden van een kind op de piste een baan aangeboden als skilerares, die ze met beide handen aangrijpt. Wij gaan zelf ook vaak op wintersport, dus hierin herken ik mezelf wel in haar, maar verder ben ik eigenlijk vooral heel jaloers op Manon; ik zou ook heel graag snowboardlerares willen worden en ik vond Manon heel dapper in de hoofdstukken van de ontvoering. Door haar ben ik er meer in gaan geloven dat het echt kan; een baantje waarbij je de hele dag op de pistes bent en in een mooi chalet overnacht en een met een gezellige groep bent.

Er zitten verschillende motieven in het verhaal.

– familie; de ouders van Manon zijn niet zo blij met haar; ze komt laat thuis, doet niets aan school en heeft nog geen een keer een opleiding afgemaakt. Ze zijn blij (en ook wel een beetje bezorgd) als Manon in Oostenrijk eindelijk een baantje heeft en het gaat dan ook beter tussen de familieleden. De familie red Manon ook later in het boek van de Tsjechen

– liefde; Manon vind uiteindelijk haar grote liefde, Dirck, een ander lid van SFun.

- vriendschap; Manon krijgt er in Zell am See door de skischool veel nieuwe vrienden bij

– bedrog; Marek, een lid van SFun, heeft zijn leden van skischool maandenlang bedrogen. Hij was een spion voor de Tsjechen en zat in het plot van het ontvoeren va Rutger.

– ontvoering en achtervolging; Rutger wordt ontvoerd en omdat Manon bij hem was zij ook. Ze weet te ontsnappen maar wordt wel achtervolgd.

Het boek was vlot leesbaar en ik had het binnen vier dagen uit. De vertelsituatie was ook erg leuk; je wist als lezer meer dan de personages, dit maakte het boek extra spannend. Er kwamen geen flashbacks in het verhaal voor, slechts een paar terugwijzingen, maar die maakten het verhaal juist duidelijker in plaats van ingewikkelder. De woordkeuze en zinsopbouw vond ik erg fijn, niet te moeilijk en duidelijke zinnen. De dialogen waren op een natuurlijke wijze weergegeven en je kon je als lezer eigenlijk in alle personages goed verplaatsen. Ik vind Suzanne Vermeer een hele goede schrijfster en hoop nog meer boeken van haar te kunnen gaan lezen.

Klas 4A, Leesautobiografie

Leesautobiografie Romy Nederlof

Pinkeltje, Dick Laan

Mijn leesautobiografie begon met de boeken die mijn vader me vroeger voorlas: de Pinkeltje-boeken. Ik vond de verhalen geweldig; de fantasie die erin verwerkt is, de vele verschillende verhalen; de één was grappig, de ander spannend, maar altijd luisterde ik met alle aandacht naar hoe mijn vader voorlas. De hele Pinkeltje-boeken serie staat nog steeds bij ons op zolder. Een ander boek dat me bij is gebleven is 'De Heen-en-weer-boot', welke mijn moeder heel vaak voorlas. Dit boek was destijds mijn lievelingsboek en ik kende het helemaal uit mijn hoofd.

De heen-en-weer
boot, Nellie Dees

Zelf was ik niet zo dol op lezen; toen ik zelf in staat was te lezen, had ik nog steeds liever dat mijn ouders of de juffen en meesters op school voorlazen. Op school werd ons al vanaf, voor zover ik mij het goed herinner, groep 1 voorgelezen. Aangezien ik op een christelijke basisschool zat, werd natuurlijk uit de bijbel voorgelezen. Ik kan me niet goed meer herinneren hoe ik dat in de eerste jaren van het basisonderwijs vond, maar naarmate ik ouder werd, denkend aan groep 6 en 7, vond ik de bijbelverhalen zeer boeiend en mooi, het deed me veel. Maar omdat ieder jaar dezelfde verhalen uit de bijbel werden verteld, vond ik het in groep 8 al niet zo interessant meer, met uitzondering van de grote gebeurtenissen als kerst en pasen. In groep 1 en 2 werd ons uiteraard ook voorgelezen uit kinderboekjes, waarvan ik mij slechts 'Rupsje Nooitgenoeg' en 'Kikker' herinner. Het verhaal van Rupsje Nooitgenoeg is mij bijgebleven, omdat ik het vroeger een prachtig verhaal vond (maar toch voraal de plaatjes van de rups en vlinder). Ook van Kikker kan ik me herinneren dat ik vooral alle

Rupsje Nooitgenoeg, Eric Carle

plaatjes erg leuk vond. Verder kan ik me in de loop van mijn tijd op de bassischool alleen nog herinneren dat onze meester, welke ons in groep 5 en 7 les gaf, iedere dag een stukje voorlas uit een boek. Ik kan me echter niet herinneren welke boeken dit waren, maar ik weet wel dat ik altijd aandachtig zat te luisteren en de hele dag uitkeek naar het moment dat de meester voor ging lezen. Tot aan groep 8 heb ik zelf nooit veel gelezen en vond ik boeken zonder plaatjes en kleine letters 'stom' en veel te moeilijk. Het zingen in de klas vond ik echter wel altijd leuk. Dit waren wel christelijke liederen, maar als groep vonden we het gewoon hartstikke gezellig om met elkaar te zingen. Het lied dat onze klas het liefste zong was 'U bent heilig'. Dit kwam door de echo zang; de meisjes en de jongens moesten door elkaar heen zingen. Thuis zong ik, naast dat ik een tijdje op een kinderkoor gezeten heb, niet zo veel. Ik was geen grote K3 fan of iets anders in die richting.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Opwekking - U bent Heilig - Nm. 609

(Man) (Vrouw)
U bent heilig - U bent heilig
U bent machtig - U bent machtig
U bent waardig - U bent waardig
Eer en ontzag - Eer en ontzag

Ik wil volgen - Ik wil volgen
Ik wil luist'ren - Ik wil luist'ren
Van U houden - Van U houden
Iedere dag - Iedere dag

(Refrein)
(man) (vrouw)
Ik wil zingen - U die koning bent
En juichen - en de hoogste Heer
In aanbidding - U de machtige
mij buigen - Kwam op aarde neer
U de Heer - Als Emannuel
aller Here - God zal met ons zijn
U mijn God - Als het Lam van God
Wil ik eren - Zo volmaakt en rein
Ik wil zingen - U die leven geeft
En juichen - Mij bevrijding bracht
In aanbidding - En voor eeuwig leeft
mij buigen - U hebt alle macht
U de Heer - U de Alfa, Omega
aller Here - Eens zal ik U zien
U mijn God - U mijn Meester, Messias,
Wil ik eren - Verlosser en Vriend

(man + vrouw)
U bent mijn Vredevorst, en ik leef alleen voor U.
U bent mijn Vredevorst en ik leef alleen voor U.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Spijt!, Carry Slee

Schijndood, Simone
van der Vlugt

Het eerste 'echte' boek dat ik zelf heb gelezen was in het begin van groep acht. Op aanraden van vriendinnen ben ik begonnen aan het boek 'Spijt!' van Carry Slee... Vier dagen later was het uit! Het verhaal raakte me en was heel mooi geschreven, en ook niet zo moeilijk. Daardoor ben ik meer boeken van Carry Slee gaan lezen, als 'Razend', 'Kappen' en 'Afblijven'. De boeken waren allemaal makkelijk door te lezen en hadden een spannende verhaallijn. In de eerste klas bleven dit de boeken waar ik het meest van hield om te lezen. Van andere boeken vond ik dat ze te kleine letters hadden of veel te veel bladzijden hadden. Ook kost boeken lezen tijd, en die tijd bestede ik destijds liever aan volleyballen, met vriedinnen afpsreken of mijn hond spelen en uitlaten. Aan het eind van de eerste klas ben ik begonnen in een boek van Simone van der Vlugt, 'Schijndood'. Na tien bladzijden en twee weken heb ik het teruggebracht naar de biobliotheek. In de tweede klas werd er toch wel opgewezen dat lezen goed voor je ontwikkeling is, dus ben ik nogmaals naar de biobliotheek gegaan om een boek te zoeken en kwam weer uit bij 'Schijndood'.

Dit keer heb ik het wel uitgelezen, en vond het een prachtig boek. Het ging over een jongen die voor zijn nachtmerries in regressie therapie ging. Sinds het lezen van dat boek ben ik geïnteresseerd geraakt in die wereld en het heeft me ook een beetje gedreven om meer te gaan lezen. Welke boeken ik precies heb gelezen is me niet bijgebleven maar het waren er niet erg veel. Het eerstvolgende boek dat ik nog goed herinner is het boek dat we verplicht moesten lezen voor Nederlands begin leerjaar 3. Ik zag er enigszins tegen op zo'n dik boek te gaan lezen, maar eenmaal begonnen kon ik niet stoppen met lezen. Na 'Divergent' uitgelezen te hebben begon ik direct aan 'Insurgent' en 'Allegiant' en inmiddels heb ik ze alle drie samen met 'The Hunger Games' ook in het engels uitgelezen. Vooral de actie en spanning in alle vier de boeken maakte dat ik het heel leuk vond om te lezen en wat ook maakte dat je blijft lezen om te weten te komen wat er gaat gebeuren in het boek en als je het boek uit hebt in het volgende deel. Om mijn engels te verbeteren heb ik meerdere boeken in het engels aangeschaft (waaronder al genoemde Divergent en The Hunger Games serie). Een ander boek wat ik het afgelopen jaar gelezen heb is 'Looking for Alaska'. Het boek begint vrij normaal en niet zeer boeiend maar door de 'Before' en 'After' indeling van het boek wilde ik toch wel weten wat er dan is gebeurt en hoe dichter bij het midden ik kwam, hoe spannender en ook ontroerender het werd.

Looking for Alaska,
John Green

The Divergent Series; Divergent, Insurgent, Allegiant,
Veronica Roth

Mijn smaak in literatuur is de afgelopen jaren niet heel sterk verandert, deels omdat ik pas laat begon met echt zelf lezen. 'Schijndood' is nog steeds een boek dat me nog steeds aanspreekt en ook de Divergent series vind ik nog steeds super. Over Carry Slee ben ik inmiddels wel heengegroeid, ook omdat ik ze destijds heel vaak gelezen heb. Ik houd nu vooral van boeken met een mooie, spannende of ontroerende verhaallijn en het aantal bladzijden en geen plaatjes maakt me ook niet meer uit. Ik lees echter nog steeds niet vaak, omdat ik moeilijk in een boek geïnteresseerd raak, maar als ik er eenmaal in zit wil ik het ook wel direct uitlezen.. Ik hoop in de komende jaren mijn leesniveau beter te ontwikkelen en meer inzicht te krijgen in verschillende soorten boeken, aangezien ik nu niet zo goed zou weten welk boek mij leuk zou lijken om te lezen.

Mijn leesniveau op dit moment is niveau 3. Ik houd van boeken waarin morele, maatschappelijke en psychologische kwesties worden genuanceerd en uitgewerkt en er een levensles uit het boek gehaald kan worden of er een diepere betekislaag is. Ook vind ik perspectiefwisselingen, tijdsprongen en verschillende verhaallijnen interessant.

Ik ben van mening dat het belangrijk is voor ieders ontwikkeling om te lezen. Het geeft je inzicht in hoe anderen denken en wat zij in bepaalde situatie doen die misschien voor de lezer in bepaalde boeken ook herkenbaar zijn. Aan de andere kant vind ik dat ieder in zijn eigen tempo moet kunnen gaan lezen, en als deze niet van lezen houdt en zich liever met iets anders bezighoudt, hij of zij zelf moet weten of hij of zij iets gaat lezen (voor de lijst). Lezen moet iets zijn waar je plezier in hebt, wat een hobby is, en niet omdat het verplicht is.