Songtekst 1.
"Amnesia"
I drove by all the places we used to hang out getting wasted
I thought about our last kiss, how it felt the way you tasted
And even though your friends tell me you're doing fine
Are you somewhere feeling lonely even though he's right beside you?
When he says those words that hurt you, do you read the ones I wrote you?
Sometimes I start to wonder, was it just a lie?
If what we had was real, how could you be fine?
'Cause I'm not fine at all
I remember the day you told me you were leaving
I remember the make-up running down your face
And the dreams you left behind you didn't need them
Like every single wish we ever made
I wish that I could wake up with amnesia
And forget about the stupid little things
Like the way it felt to fall asleep next to you
And the memories I never can escape
'Cause I'm not fine at all
The pictures that you sent me they're still living in my phone
I'll admit I like to see them, I'll admit I feel alone
And all my friends keep asking why I'm not around
It hurts to know you're happy, yeah, it hurts that you've moved on
It's hard to hear your name when I haven't seen you in so long
It's like we never happened, was it just a lie?
If what we had was real, how could you be fine?
'Cause I'm not fine at all
I remember the day you told me you were leaving
I remember the make-up running down your face
And the dreams you left behind you didn't need them
Like every single wish we ever made
I wish that I could wake up with amnesia
And forget about the stupid little things
Like the way it felt to fall asleep next to you
And the memories I never can escape
If today I woke up with you right beside me
Like all of this was just some twisted dream
I'd hold you closer than I ever did before
And you'd never slip away
And you'd never hear me say
I remember the day you told me you were leaving
I remember the make-up running down your face
And the dreams you left behind you didn't need them
Like every single wish we ever made
I wish that I could wake up with amnesia
And forget about the stupid little things
Like the way it felt to fall asleep next to you
And the memories I never can escape
'Cause I'm not fine at all
No, I'm really not fine at all
Tell me this is just a dream
'Cause I'm really not fine at all
Verklaring keuze:
Deze songtekst heb ik gekozen omdat dit liedje ook gaat over liefde die over is gegaan, net als in het verhaal over de mythe van Aeneas en Dido. In deze songtekst gaat het er ook over dat één van de twee, in het verhaal Aeneas, weggaat en door gaat met zijn leven en dat de ander, Dido, in de steek laat, waar deze erg verdrietig om is: "Cause I'm really not fine at all."
-------------------------------------------------------------------------------------
Songtekst 2.
"Dear darnlin"
Dear darlin’, please excuse my writing.
And I can’t stop my hands from shaking
'Cause I’m cold and alone tonight.
I miss you and nothing hurts like no you.
And no one understands what we went through.
It was short. It was sweet. We tried.
And if my words break through the wall
And meet you at your door,
All I can say is “Girl, I mean them all.”
Dear darlin’, please excuse my writing.
I can’t stop my hands from shaking
'Cause I’m cold and alone tonight.
I miss you and nothing hurts like no you.
And no one understands what we went through.
It was short. It was sweet. We tried. We tried.
I understand where he's coming from.
Been thinking about the bar we drank in.
Feeling like the sofa was sinking.
I was warm in the hope of your eyes.
So if my words break through the wall
To meet you at your door,
All I can say is “Girl, I mean them all.”
Dear darlin’, please excuse my writing.
I can’t stop my hands from shaking
'Cause I’m cold and alone tonight.
I miss you and nothing hurts like no you.
And no one understands what we went through.
It was short. It was sweet. We tried.
Oh I concur. These arms are yours to hold.
And I miss you and nothing hurts like no you.
And no one understands what we went through.
It was short. It was sweet. We tried.
We tried.
Verklaring keuze:
Deze songtekst vond ik goed bij het verhaal passen omdat het hier ook gaat over een relatie die over is en omdat het gaat over dat de één de ander heel erg mist. Ook dat het kort was maar dat ze het toch hebben geprobeerd en dat niets zo pijnlijk is als 'geen jij'. Ook staat er in dat ze nu alleen is, net zoals Dido was.
-------------------------------------------------------------------------------------
Songtekst 3.
"Impossible"
I remember years ago
Someone told me I should take
Caution when it comes to love
I did
And you were strong and I was not
My illusion, my mistake
I was careless, I forgot
I did
And now when all is done
There is nothing to say
You have gone and so effortlessly
You have won
You can go ahead tell them
Tell them all I know now
Shout it from the roof tops
Write it on the sky line
All we had is gone now
Tell them I was happy
And my heart is broken
All my scars are open
Tell them what I hoped would be
Impossible, impossible
Impossible, impossible
Falling out of love is hard
Falling for betrayal is worse
Broken trust and broken hearts
I know, I know...
Thinking all you need is there
Building faith on love and words
Empty promises will wear
I know, I know...
And now when all is done
There is nothing to say
And if you're done with embarrassing me
On your own you can go ahead tell them
Tell them all I know now
Shout it from the roof tops
Write it on the sky line
All we had is gone now
Tell them I was happy
And my heart is broken
All my scars are open
Tell them what I hoped would be
Impossible, impossible
Impossible, impossible
I remember years ago
Someone told me I should take
Caution when it comes to love
I did
Tell them all I know now
Shout it from the roof tops
Write it on the sky line
All we had is gone now
Tell them I was happy
And my heart is broken
Oh, oh, oh, oh, oh, oh, hoped would be
Impossible, (Impossible)
Impossible, (Impossible)
Impossible, Impossible
Impossible, (Impossible)
Impossible, (Impossible)
Impossible, Impossible
Verklaring keuze:
Ik vond deze songtekst goed passen bij het verhaal over Aeneas en Dido omdat het hier ook gaat over een geliefde van iemand, in dit geval van Dido, die is vertrokken en waar zij veel verdriet om heeft. Ook gaat het over een gebroken hart in deze songtekst, net zoals in het verhaal het hart van Dido door Aeneas werd gebroken doordat hij vertrok omdat het Lot hem een opdracht gegeven had.
donderdag 11 september 2014
woensdag 3 september 2014
Klas 3C, Hoofdstuk 1, Opdracht 2.1
Een koud gevoel bracht hem terug bij zijn bewustzijn. Bijna één meter water bedekte de vloer van het ruim. Nog steeds was er niets anders dan geschreeuw, gehuil en gegil te horen. Nog steeds waren de opgesloten mannen aan het proberen het luik, dat door één van de blanken was dichtgemaakt, open te breken terwijl zij hun lotgenoten vertrapten. Langzaam steeg het water op. Kofi deed een poging te gaan staan maar werd direct teruggetrapt door de anderen. Na een aantal mislukte pogingen lukte het hem te gaan staan. Hij keek omlaag: het water stond al tot aan zijn middel. Het zou niet lang meer duren voordat het hele ruim onder water stond en ze zouden verdrinken.
De paniek brak uit. Het water had de bovenkant van het ruim al bijna bereikt. Meer dan de helft van de mannen was al verdronken. Een aantal mannen waren nog over, waaronder Kofi. Tevergeefs sloegen zij tegen het dak, hopend dat het open zou breken en zij aan hun dood konden ontsnappen.
Op de markt werden de geruchten snel verspreid. Ook Willem kreeg ze te horen. De Hollandse reddingsvlotten waren aangekomen. Ze hadden de zwarte slaven achtergelaten op het zinkende schip, waarschijnlijk allemaal verdronken. "Het heeft zo moeten zijn, God heeft het zo willen laten gaan." Zo sprak de vader van Willem. Vele Hollanders waren teleurgesteld. Niet om het feit dat alle onschuldige zwarten verdronken zijn door hun eigen fout maar omdat zij nu geen slaven hebben en één van de beste schepen is gezonken. Behalve één: Willem. Hij is kwaad. Hoe konden zijn landgenoten zoiets doen? God zou toch nooit gewild hebben dat al deze onschuldige mensen verdrinken?
Het water had nog maar ongeveer tien centimeter overgelaten en dan zou het hele ruim onder water staan. Er was geen uitweg meer mogelijk. Niemand die hen nog kon redden. Niemand die hen zou willen redden. De blanken waren natuurlijk al lang aan land met de reddingsvlotten. Kofi had ze zien liggen toen hij buiten liep. Het luik openen was onmogelijk maar misschien was er nog een andere opening. Kofi nam een grote hap adem en dook onder water, waar hij alle lichamen van de overleden, onschuldige en als beest behandeld door de blanken, zag liggen. Zoekend aan alle wanden naar een uitgang zwom Kofi zo snel als hij kon door het ruim. Snel zwom hij weer naar boven om nieuwe adem te halen, waar hij merkte dat het water bijna de rand van het dak had bereikt. De paniek brak hem uit. Hij voelde nog een keer aan alle wanden of er een uitgang was waar hij doorheen kon om te ontsnappen aan zijn wrede lot maar er was geen uitgang mogelijk. Kofi zwom naar boven om nog een laatste keer adem te kunnen halen maar ook dat was niet langer mogelijk.
Terwijl de Hollanders treurden om het feit dat zij geen slaven hadden, blies Kofi zijn laatste adem uit en verdronk in het ruim waar hij samen met zijn onschuldige landgenoten, opgesloten was door de egoïstische blanken om naar Holland te worden vervoerd en als slaaf te dienen.
De paniek brak uit. Het water had de bovenkant van het ruim al bijna bereikt. Meer dan de helft van de mannen was al verdronken. Een aantal mannen waren nog over, waaronder Kofi. Tevergeefs sloegen zij tegen het dak, hopend dat het open zou breken en zij aan hun dood konden ontsnappen.
Op de markt werden de geruchten snel verspreid. Ook Willem kreeg ze te horen. De Hollandse reddingsvlotten waren aangekomen. Ze hadden de zwarte slaven achtergelaten op het zinkende schip, waarschijnlijk allemaal verdronken. "Het heeft zo moeten zijn, God heeft het zo willen laten gaan." Zo sprak de vader van Willem. Vele Hollanders waren teleurgesteld. Niet om het feit dat alle onschuldige zwarten verdronken zijn door hun eigen fout maar omdat zij nu geen slaven hebben en één van de beste schepen is gezonken. Behalve één: Willem. Hij is kwaad. Hoe konden zijn landgenoten zoiets doen? God zou toch nooit gewild hebben dat al deze onschuldige mensen verdrinken?
Het water had nog maar ongeveer tien centimeter overgelaten en dan zou het hele ruim onder water staan. Er was geen uitweg meer mogelijk. Niemand die hen nog kon redden. Niemand die hen zou willen redden. De blanken waren natuurlijk al lang aan land met de reddingsvlotten. Kofi had ze zien liggen toen hij buiten liep. Het luik openen was onmogelijk maar misschien was er nog een andere opening. Kofi nam een grote hap adem en dook onder water, waar hij alle lichamen van de overleden, onschuldige en als beest behandeld door de blanken, zag liggen. Zoekend aan alle wanden naar een uitgang zwom Kofi zo snel als hij kon door het ruim. Snel zwom hij weer naar boven om nieuwe adem te halen, waar hij merkte dat het water bijna de rand van het dak had bereikt. De paniek brak hem uit. Hij voelde nog een keer aan alle wanden of er een uitgang was waar hij doorheen kon om te ontsnappen aan zijn wrede lot maar er was geen uitgang mogelijk. Kofi zwom naar boven om nog een laatste keer adem te kunnen halen maar ook dat was niet langer mogelijk.
Terwijl de Hollanders treurden om het feit dat zij geen slaven hadden, blies Kofi zijn laatste adem uit en verdronk in het ruim waar hij samen met zijn onschuldige landgenoten, opgesloten was door de egoïstische blanken om naar Holland te worden vervoerd en als slaaf te dienen.
Abonneren op:
Posts (Atom)